Vraag een willekeurig iemand iets over het CBR (Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen) en de kans is groot dat diegene helemaal los gaat. En dat bedoel ik niet in positieve zin.
Door de jaren heen zijn er heel veel verhalen de wereld in geslingerd over het CBR. Wat opvalt is dat vooral de examinatoren in deze verhalen de l*l zijn. Soms zal er wel iets waar zijn, maar ik durf uit ervaring wel te zeggen dat de meeste verhalen compleet onzin zijn.
Hoe deze verhalen ontstaan? Vaak uit teleurstelling. Als je zakt voor je rijexamen dan is degene die je heeft laten zakken de grootste idioot ter wereld. Daar is best wel begrip voor op te brengen, maar helemaal eerlijk is het niet.
Hieronder geef ik je de vijf grootste fabels over examinatoren het CBR, waardoor je hopelijk een beter beeld van ze krijgt.
- Fabel 1: Het CBR laat mensen wel eens expres zakken
- Fabel 2: Een examinator van het CBR is een vervelend en chagrijnig mens
- Fabel 3: Vrouwelijke examinatoren zijn strenger dan de mannelijke
- Fabel 4: Als er geen klik is tussen de examinator en mij dan laat hij/zij me zakken
- Fabel 5: De ene examinator rijdt makkelijkere routes dan de andere
Fabel 1: Het CBR laat mensen wel eens expres zakken
Dit is de bekendste fabel van allemaal. Het schijnt dat examinatoren leerlingen expres laten zakken, omdat ze niet boven een bepaald slagingspercentage mogen komen.
Dit is totale onzin.
Sterker nog, als ze ruim onder het landelijk gemiddelde zitten, dan zetten ze hun baan op het spel.
Het is heel simpel. Als jij laat zien dat je veilig en zelfstandig door het verkeer gaat dan slaag je gewoon. Daar wordt je door elke examinator op dezelfde manier voor beoordeeld.
Daarnaast wordt het slagingspercentage jaarlijks berekend, dus op een enorm aantal leerlingen. In 2019 waren dat er 420.000.
Nu zie ik regelmatig verhalen dat leerlingen zijn gezakt, omdat ze een paar km/u te hard reden. Waarschijnlijk is dit tijdens het eindgesprek aan de orde gekomen als aanvulling op de reden waarom diegene uiteindelijk gezakt is. Je zult NOOIT zakken, omdat je een paar km/u te hard hebt gereden.
Fabel 2: Een examinator van het CBR is een vervelend en chagrijnig mens
Vooral vroeger was dit het beeld van het CBR. Een ouwe chagrijnige man die vol tegenzin naast je kwam zitten. Die niks tegen je zei alleen maar ‘linksaf’ en ‘rechtsaf’.
Het zou kunnen dat dat vroeger aan de orde was, maar uit ervaring kan ik je vertellen dat dat tegenwoordig niet meer van toepassing is.
De meeste examinatoren van tegenwoordig zijn sociaal, begrijpen wat je doormaakt en zijn geduldig. Ze maken graag een praatje met je in de auto, maar als je dat niet wilt kun je dat gewoon zeggen.
En ja, ook in leeftijd zijn ze gezakt. Zo zie je maar dat ook examinatoren kunnen zakken. 😉
Fabel 3: Vrouwelijke examinatoren zijn strenger dan de mannelijke
Dit blijft altijd een mooi fabel. Vaak wordt er gedacht dat vrouwelijke examinatoren een stuk strenger zijn dan mannelijke. En dat de mannen eerder geneigd zijn mensen te laten slagen als ze op het randje zitten.
Ook deze kan weer onder het kopje fabels. Zowel de vrouwen als de mannen beoordelen je op dezelfde manier. Ze krijgen allemaal dezelfde opleiding en moeten allemaal aan dezelfde voorwaarden voldoen.
Wat me wel vaak is opgevallen in een eindgesprek, is dat vrouwen vaak meer in detail kunnen vertellen over bepaalde situaties.
Hiermee kun je het gevoel krijgen alsof je strenger wordt beoordeeld, maar uiteindelijk word je ‘gewoon’ volgens de rijprocedure beoordeeld.
Fabel 4: Als er geen klik is tussen de examinator en mij dan laat hij/zij me zakken
De ene examinator is wat socialer dan de andere. Dat is compleet menselijk. Maar het wil niet zeggen dat hij of zij je laat zakken als er niet de ‘gezellige klik’ is.
Vergeet niet dat deze mensen dagelijks meerdere leerlingen in de auto krijgen. Dan kan het bijvoorbeeld zijn dat ze aan het eind van de dag iets minder energie hebben dan aan het begin van de dag.
Wat ik daarnaast mijn leerlingen altijd meegeef is het volgende;
Ga er nou maar vanuit dat je examinator het geen ene f*ck boeit wat je dagelijks uitvoert. Hij of zij onthoudt je niet, hij of zij doet bij de volgende weer precies hetzelfde.
Concentreer je op je rit en minder op degene die naast je zit.
Fabel 5: De ene examinator rijdt makkelijkere routes dan de andere
Een examenroute staat nooit van tevoren vast. Een examinator heeft ook de vrijheid zelf een route te bepalen, zolang alle onderdelen die beoordeeld moeten worden erin voor komen en het niet langer duurt dan 35 minuten.
Je route wordt dus niet van tevoren vastgelegd. Het kan dus gebeuren dat jij een lastigere route krijgt dan degene voor je.
Dit heeft verder niets te maken met welke examinator je hebt.
Ik heb eens ontzettend moeten lachen om een examinator die zei: ‘Geen idee welke route we gaan rijden, dat komt gewoon op als poepen.’ (Voor de Belgische lezers: poepen=kakken) 😉
Ik hoop dat je beeld ten aanzien van het CBR en examinatoren iets beter is geworden.
Heb jij ervaringen die je wilt delen? Laat het hieronder weten in de reacties 🙂
Bonustip:
Ben je op zoek naar een website waar je de beste theorie oefenexamens kunt doen?
Laatst gehoord; invoegen tussen vrachtwagens op korte invoegstrook. Gezakt. Moet je dan wachten?
Hoi Gerbrandt,
Dat is een beetje lastig te beoordelen zo. Om daar een goed beeld van te krijgen moet de complete situatie duidelijk worden. Was er bijvoorbeeld een andere veiligere oplossing mogelijk? Kon diegene de situatie al snel beoordelen of was het juist onoverzichtelijk? Mocht je daar antwoorden op hebben dan hoor ik het graag!
Beste Sander,
Ik zit al ruim 12 jaar in het vak en ik kan je vertellen dat de meeste punten die je benoemt zeker geen fabels zijn maar feiten! Na meer dan 600 examens waarbij ik 95% ben meegereden kan ik dat met zekerheid zeggen!
Ik heb x aantal jaren examen gereden met vrouwelijke examinator … heb me nog nooit zo ontspannen gevoeld met een examen … super gezellig praatje en tijd vloog … zo snel dat ze vroeg welke kant zullen we nu oprijden want we kunnen nog niet terug 🙂
geslaagd in 1 keer 🙂
In jaren 80 de heer Plakmeijer als examinator gehad. Vóór de rit al een chagrijnig persoon. Ik zakte bij hem. Er werd gezegd dat je nóóit een tweede keer dezelfde examinator kreeg. En wie kreeg ik bij de tweede keer? De heer Plakmeijer. Even chagrijnig en weer gezakt. Uiteindelijk geslaagd. Ik moet hier wel bij zeggen dat de zenuwen mij parten speelde maar ik niet op mijn gemak werd gesteld. Bovendien waren mijn rijlessen dusdanig goed dat mijn rij instructeur mij niets meer bij kon leren. Sterker nog, mijn reflexen waren soms beter dan die van hem.
Al met al wilde ik zeggen dat ik wél een chagrijnige examinator had.
Hoi Bruno,
Ik hoor vaker dat examinatoren vroeger wat meer nors en chagrijnig waren. Hoorde laatst nog een ‘grappig’ verhaal van een kennis. Die heeft ook in de jaren 80 afgereden en had een examinator die een bloedhekel aan Duitsers had. Laat hij nou net de pech hebben dat hij een Duitse achternaam heeft. De examinator had het de hele rit maar over z’n achternaam en je raadt het al…gezakt.